ನಿನ್ನದೇ ಕನಸಿನೊಂದಿಗೆ ಮಾಡಿದೆ ಪಯಣ,
ದೂರ ಹೋದರು ಹತ್ತಿರವಾದ ನಿನ್ನ ನೆನಪುಗಳ ಚುಂಬನ,
ನೋಡಿದಸ್ಟು ದೂರ ನಿನ್ನದೇ ಬಿಂಬ ಕಂಡೆಯಾ,
ಆ ಬಿಂಬದಲ್ಲಿ ಕಂಡೆ ಮುಂಜಾನೆಯ ಮಂಜಿನ ತೆರೆಯ,
ತೆರೆ ಸರಿಸಿ ಇಣುಕಿ ನೋಡಿದ ರವಿಯ,
ಕಾನನವೇ ಮೈವೆತ್ತುಕೊಂಡ ಗಿರಿಯ,
ಗಿರಿಯಿಳಿದು ಬಂದ ತಿಳಿನೀರ ಝರಿಯ,
ಬಳ್ಳಿಯೊಳಗೆ ಅರಳಿದ ಹೂವಿನ ನಗೆಯ, ಬಾನಾಡಿಯ ಚಿಲಿಪಿಲಿಯ,
ತಂಗಾಳಿಯೊಂದಿಗೆ ತೂರಿ ಬಂದು ಮೊಗಕೆ ಮುತ್ತಿಡುವ ಇಬ್ಬನಿಯ,
ಪದೇ ಪದೇ ನೆನೆಸಿಕೊಂಡೆ ನನ್ನ ತುಂಟಿಯ,
ತಂಟೆ ಮಾಡಿ ಹೃದಯ ಸೇರಿದ ಚೋರಿಯ ,
ಕ್ಷಣ ಕೂಡ ಬಿಡದೆ ನನಗನಿಸಿತು ಪ್ರಿಯ ,ನೀನಿರಬೇಕು ನನ್ನ ಸನಿಹ ಸನಿಹ ,
ಇಂತಿ ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ...
ಕಂಪನ
2 comments:
ಪಯಣದ ಹಾದಿಯ ಮಧುರ ನೆನಪು ಸದಾ ಹೀಗೆ ಹಸಿರಾಗಿರಲಿ ..
Super and beautiful
Post a Comment